۱۰ خرداد ۱۳۹۹
زنان در اکثر استان‌های ایران به صورت معنی‌داری از شغل خود بیشتر از محیط زندگی‌شان راضی هستند (این مقاله به‌روز رسانی شده است).
تحلیل آماریِ داده‌هایی که معاونت امور زنان و خانواده رئیس‌جمهور در مورد وضعیت بهداشت و درمان زنانِ بین ۱۵ تا ۲۴ سال منتشر کرده است، نشان می‌دهد که در اکثر استان‌های ایران، میزان رضایتی که زنان از شغل فعلی‌شان ابراز کرده‌اند بیشتر از رضایت آنها از محیط زندگی بوده است (به نمودار سمت چپ از بالا در مجموعه نمودارهای زیر توجه کنید. اگر این مطلب را از طریق تلفن همراه ملاحظه می‌کنید اولین نمودار از مجموعه نمودارهای تعاملی پایین). تفاوت میان رضایت از شغل فعلی و رضایت از محیط زندگی در استان کهگیلویه و بویراحمد از سایر استان‌ها، بیشتر و در استان خراسان جنوبی از سایر استان‌ها، کمتر است. این تفاوت در عین حال به لحاظ آماری نیز “معنی‌دار” است (برای مشاهده تحلیل آماریِ ما به صفحه گت‌هاب وب سایت مراجعه کنید).
همچنین اگر استان‌های ایران را بر اساس این دو متغیر، طبقه‌بندی کنیم، می‌توانیم ۵ طبقه یا خوشه را مورد تمایز قرار دهیم که تفاوت آماری آنها معنی‌دار است (به نمودار سمت راست از بالا در مجموعه نمودارهای زیر توجه کنید. اگر این مطلب را از طریق تلفن همراه ملاحظه می‌کنید دومین نمودار از مجموعه نمودارهای تعاملی پایین).
در ۵ استان زنجان، کرمان، هرمزگان، اردبیل و آذربایجان شرقی، درصد افرادی که از شغل فعلی و محیط زندگی‌شان اظهار رضایت کرده‌اند پایین‌تر از عدد میانه (نقطه ۵۰ درصد) یا تقریبا برابر با عدد میانه است (استان‌های قرمز رنگ).
ساکنان زن بین ۱۵ تا ۲۴ سال در استان گیلان با ۹۲ درصد بیشترین، و زنان استان خراسان جنوبی با ۶۵ درصد کمترین میزان رضایتِ از شغل را در میان زنان استان‌های ایران ابراز داشته‌اند (این شاخص در دو استان یزد و قم به میزان ۱۰۰درصد اظهار شده است که به دلیل غیر معمول بودن، در تحلیل در نظر گرفته نشده‌اند).
همچنین ساکنان زن بین ۱۵ تا ۲۴ سال در استان‌های قزوین و لرستان با ۷۹ درصد بیشترین، و ساکنان زن در استان خراسان شمالی با ۶۶ درصد کمترین میزان رضایت از محیط زندگی را در میان زنان استان‌های ایران دارا هستند.
رضایت از زندگی در میان زنان غیرِمحصل
در داده‌های معاونت امور زنان و خانواده رئیس‌جمهور، یک شاخص مهم دیگر به نام درصد رضایت از زندگی زنان غیرمحصلِ ۱۵ تا ۲۴ سال وجود دارد که رقم آن در تمام استان‌های ایران به جز تهران و کردستان از شاخص رضایت از محیط زندگی، کمتر ( و در برخی موارد بسیار کمتر) است. تهرانی‌ها با ۸۵ درصد، بیشترین میزان رضایت را در بین زنان غیر محصل ابراز کرده‌اند. این رقم برای کل زنان تهرانی بین ۱۵ تا ۲۴ سال، ۶۶ درصد است. همچنین زنان غیر محصل در استان‌های سمنان، ایلام، مرکزی، مازندران و اردبیل کمترین میزان رضایت را بیان داشته‌اند و در تمام این موارد تفاوت بین زنان غیر محصل و کل زنان (۱۵ تا ۲۴ سال) بسیار زیاد است. در سمنان این تفاوت ۴۵ و در ایلام ۳۰ درصد است.
چند نکته در مورد این داده‌ها و ایرادهای گزارش:
۱- شاخص‌های اعلام‌شده به صورت عملیاتی تعریف نشده‌اند و در برخی موارد تمایز آنها مشخص نیست. به عنوان مثال معلوم نیست آیا دو شاخص زنان غیر محصل و زنان غیر شاغل در گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ سال، با یکدیگر همپوشانی دارند یا خیر. در حالی که میزان رضایت در میان زنان غیرمحصل به صورت نسبی پایین است، رضایت در میان زنان غیرشاغل بسیار بالاست. همچنین این آمار وقتی می‌تواند بهتر مورد تحلیل قرار بگیرد که تفاوت بین افراد محصل و غیرمحصل یا افراد غیرمحصلِ ازدواج کرده با غیرازدواج کرده مورد مقایسه قرار بگیرند.
۲- درصد رضایت از شغلی فعلی برای زنان کرمانشاه اعلام نشده است.
۳- در دو استان قم و یزد رضایت از شغل فعلی به میزان ۱۰۰ درصد گزارش شده که غیرمعمول است.
۴- آمار دو استان مرکزی و مازندران کاملا مشابه یکدیگر گزارش شده‌اند. احتمالا در ورود اطلاعات، خطا صورت گرفته است.
۵- این مقاله پیش از این منتشر شده بود. دلیل انتشار مجدد این مقاله، به‌روز رسانی اطلاعات آماری و همچنین اضافه‌شدن تحلیلِ‌های توصیفی و آماری بیشتر است.